Ninjaskills

Je kleine uk valt eindelijk in je armen in slaap. Stil als een volleerde ninja manoeuvreer je het huis door, richting kinderbedje. Daar aangekomen leg je je baby heel, heel , ja, echt héééél voorzichtig neer. OEF. Gelukt! Of tenminste, dat denk je gedurende enkele euforische seconden tot je de kamer uit bent en jouw kleine spruit lijkt te ruiken dat ze niet meer bij je ligt en het terug op een huilen zet ! Zucht: terug naar stap één voor de vijfde keer…
We willen allemaal graag die ideale baby: eentje dat zijn oogjes toe doet als het in bed wordt gelegd en dan netjes slaapt tot het tijd is om terug te eten. Helaas worden baby’s niet geboren met een ingebouwde timer die we zelf kunnen instellen. Hoewel…

De buikbaby

In de buik waren enkel gedempte geluiden vanuit de buitenwereld en zachte ruisende geluiden van het stromen van jouw bloed en jouw hartslag. Zijn lichaampje werd als het ware door het jouwe ‘omarmd’ . Hij voelde zich geborgen en veilig. Overdag, wanneer jij druk bezig was en rondliep, werd hij heerlijk in slaap gewiegd. Wanneer jij ’s avonds rustig in de zetel ging relaxen, werd hij wakkerder en ging wat meer bewegen. Maar wat hij ook deed, mama’s hartslag, ademhaling en geur (vruchtwater) waren altijd bij hem.

Na de geboorte

Na de geboorte komt de baby terecht in een voor hem heel erg vreemde wereld. Er is maar weinig dat vertrouwen of herkenning schept. Die herkenning is er vooral wanneer hij in jouw (of papa’s) armen ligt. Want jouw stem, jouw geur, een kloppend hart: het is voor je baby een veilig en bekend gevoel. Wanneer baby zich niet veilig voelt, zal hij reageren op de manier waarop hij communiceert: hij huilt. Het is dus niet abnormaal dat wanneer baby in een koud bed gelegd wordt, zonder al die herkenbare veilige omgevingsfactoren, hij een onveilig gevoel krijgt en gaat huilen als reactie. Het is voor een moeder een heel natuurlijke (en goede! ) reactie om dan haar baby bij zich te willen nemen.

Daarnaast heeft een pasgeboren baby nog helemaal geen dag-nacht ritme. Het slaapritme bij baby’s is iets wat moet groeien en is na de geboorte nog niet aanwezig. Een pasgeboren baby leeft meer op een aaneenschakeling van dutjes, wakker worden, eten, eventjes wakker zijn, moe worden en terug slapen. Een pasgeboren baby maakt ook nog niet veel melatonine ( speelt een rol in ons slaap-waakritme) aan.
Met het ouder worden zullen de wakkere momenten en de slaapmomenten langer gaan worden.
Oké: we moeten er dus voor zorgen dat baby zich veilig voelt, en hem op zachte wijze ondersteunen in het aanleren van het dag- en nachtritme.

Hoe kun je dit ondersteunen?

Dutjes

• Merk je dat je kindje de langste periode slaap overdag neemt en ‘nachts net heel vaak wakker is? Probeer dan de dutjes overdag iets beperkter te houden. Voor een baby onder de drie maanden kan je na een dutje van 2.5 a 3 uur zachtjes je baby wakker maken.( Dit is sowieso aangewezen indien je borstvoeding geeft) Bij een ouder kindje kan dit na een dutje van 2 a 2.5 uur. Op deze manier zal baby’s langste slaapblok zich meer ’s nachts situeren. Doet je kindje nog slechts één dutje? Dan mag dit gerust iets langer duren.

• Probeer niet om je baby ‘extra lang wakker te houden’ overdag met het idee dat hij dan ’s nachts langer zal slapen. Dit zorgt er alleen voor dat hij overprikkeld en oververmoeid raakt. Hierdoor raakt hij net minder gemakkelijk in slaap en slaapt hij ook onrustig.

• Dutjes overdag kunnen met het gordijntje dicht, of gewoon in de woonkamer als ze nog heel klein zijn, terwijl voor de nacht alles in de kamer net iets donkerder mag zijn. Zorg er altijd wel voor dat er weinig prikkels zijn/afleiding is.

Nachten

• Maak een duidelijk onderscheid tussen dag en nacht. Vraagt jouw kindje een nachtvoeding (zoals de meeste baby’s), probeer dan zo weinig mogelijk licht aan te doen. Houd je stem gedempt en rustig. Maak je baby niet wakkerder dan hij al is. Zaken die niet echt nodig zijn, doe je niet. ( Als verluieren niet nodig is, sla het dan deze keer over.) In de nacht zorg je dus voor weinig prikkels. Is het daarentegen ochtend? Dan kan het openen van de gordijnen –zelfs al slaapt baby nog- een sein aan het brein geven dat een nieuwe dag is aangebroken.

• Licht van tv-schermen of computer zou de aanmaak van melatonine afremmen. En aangezien melatonine net belangrijk is voor een goede nachtrust, kan het helpen om te zorgen dat je een uurtje voor je baby slapen gaat, dergelijke schermen uit te zetten of je baby er niet aan bloot te stellen. (Deze tip geldt trouwens ook voor de mama’s en de papa’s  )

• Een simpel slaapritueeltje inbouwen dat je gebruikt voor het slapengaan, kan je baby helpen bij het herkennen van het “slaaptijd” moment. Bij dutjes overdag kan een ‘ingekorte’ versie gebruikt worden. Zaken die je kan gebruiken: slaapliedje zingen, badje, korte massage, slaapkledij aan,… Zolang het maar iets is wat je steeds kan doen ( en dus niet teveel tijd in beslag neemt) en ook een ander gemakkelijk kan overnemen.

Zelf in slaap vallen

Misschien vind je het helemaal niet erg dat baby in je armen in slaap valt. Toch is het niet slecht eens te bedenken hoe je het wil gaan aanpakken als je baby naar de opvang moet. Rond een maand of vier begint een baby linkjes te leggen. Zo kan hij ‘mama’s armen’ gaan zien als een essentieel onderdeel van het ‘in slaap vallen’. Merk je dat je baby jou echt nodig heeft om in slaap te raken, dan is het misschien goed om samen aan te leren hoe hij ook zelf in slaap kan vallen. Hetzelfde geldt voor het ‘in slaap voeden’. Beide zijn veilig en warm voor je baby, maar als het een vereiste wordt om te kunnen slapen, kan je baby er problemen mee krijgen als jij er eens niet bent. Om dit te vermijden kan je zorgen dat je je baby ook zelf leert in slaap vallen. Dit doe je door goed te kijken naar zijn reacties. Wrijven in de oogjes, minder aandachtig zijn, hoofdje wegdraaien = tijd voor een dutje!

Tips wanneer het moeilijk gaat

Heeft je baby het nog moeilijk, dan kan het helpen om eventjes bij hem te blijven. Mama’s hand tegen zijn wangetje kan misschien net genoeg zijn deze keer en volgende keer kan hij het wellicht helemaal zelf.
Onthoud in elk geval dat het NIET de bedoeling is dat je je baby laat huilen tot hij in slaap valt. (Want dat geeft dan weer heel andere gevolgen ) Huilt je baby: ga er dan heen. Vertel zachtjes dat het slaaptijd is, aai zijn wangetje, blijf bij hem, toon dat je er bent als hij je nodig heeft … Maar probeer hem niet te snel uit bed te halen. Wie weet, na enkele pogingen, heb je een ukje dat heerlijk zelf in slaapt raakt. In zijn bedje én in mama’s armen.

Zoek wat voor jullie werkt

Heb je een kleintje dat voortdurend bij jou in slaap valt en vind je dat zelf heerlijk en wil je dat liefst gewoon zo houden? DOEN! Het gaat er om waar jij en je baby zich het beste bij voelen! En dat kan voor het ene gezin heel wat anders zijn dan het andere gezin.
Zijn er bij jullie echter een aantal gewoontes in geslopen die een goede nachtrust in de weg staan? Denk jij regelmatig: ‘Help, mijn baby wil niet slapen!’  Wil je daar graag verandering in brengen? Kijk dan zeker eens naar onze consultatiemogelijkheden of neus eens rond in onze shop.